Промо
-
Развітанне
675 / 0 / 17 летМне стала асалодай адзінота
І цемра ночы поўніць краявід.
Душа знайшла дзеля сабе самоту
І б’ецца ў сэрцы ледзяны прывід.
Ніколі не жадаў я новых межаў,
Бо новае даруе толькі боль,
Схаваю розум між каменных вежаў,
Шукая ў вітражах свет іншых мрой.
Жадаю я, каб на світанні дня
Спыніўся назаўседы подых у леккіх.
Згубіўся шлях між ранкавых туманнаў небыцця
І не злятае болей з вуснаў словаў горкіх.
Уйду калісці, зачыніў на ключ жытло.
Ня адчуваю боль, бо цела- недарэчна,
Сляпыя вочы не жадаюць стрэць святло.
Канец жыцця... але пачуцці --- вечны.
Зрабіўшы крок --- ня абуджаю ў сэрцы жаль,
Зрабіўшы ўздых- пераступлю мяжу.
Вітаю новы свет, што шэры, нібы сталь,
Надзею на спадканне не згублю...
