Стихи
Віцебску
5
/
0
/
2 месяца
Мокрыя вуліцы
горада Віцебска,
як вы падобны
адна на адну!
Вецер зрываецца
з рову парывісты,
гойдае цёмнаю
хваляй Дзьвіну.
Горад Шагала
і горад Малевіча,
дай распазнаць
таямніцу тваю!
Велічны крыж
Язафата Кунцевіча
нібы з дакорам
глядзіць на ваду.
Месцы святыя,
парослыя дрэвамі,
быццам малітвай,
кранаюць душу
жоўтай лістотай,
даўно адляцелаю,
што пад нагамі
яшчэ варушу
горада Віцебска,
як вы падобны
адна на адну!
Вецер зрываецца
з рову парывісты,
гойдае цёмнаю
хваляй Дзьвіну.
Горад Шагала
і горад Малевіча,
дай распазнаць
таямніцу тваю!
Велічны крыж
Язафата Кунцевіча
нібы з дакорам
глядзіць на ваду.
Месцы святыя,
парослыя дрэвамі,
быццам малітвай,
кранаюць душу
жоўтай лістотай,
даўно адляцелаю,
што пад нагамі
яшчэ варушу